przedszkole moim drugim domem jest

przedszkole drugim domem jest Przedszkole - Jabberwocky "Nie będę się długo zastanawiał co robić mam Ja wiem że on że ona się stawia Mam już ułożony plan Porozstawiam rzędem zabawki na stole Popatrzę na nie Potem będziemy bawić się w przedszkole Czy nadal masz" Przedszkole moim drugim domem Program Operacyjny Kapitał Ludzki Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego _____ _____ Projekt realizowany przez Urząd Miasta Tomaszów Lubelski Biuro Projektu: Przedszkole Samorządowe nr 1 w Tomaszowie Lubelskim ul. Tłumaczenia w kontekście hasła "moim drugim" z polskiego na angielski od Reverso Context: Dlatego Londyn stał się naturalnie moim drugim domem. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate Piosenka PRZEDSZKOLE – DRUGI DOM Gdy dzień wstaje i wita świat, ranną porą wstaję i ja. Mama pomaga ubierać się, do przedszkola prowadzi mnie. Ja chodzę tam co dzień, obiadek dobry jem, a po spacerze, w sali wesoło bawię się. Kolegów dobrych mam, nie jestem nigdy sam, przedszkole domem drugim jest. Czasem rano trudno mi wstać. Przedszkole jest instytucją, która częściowo, a niekiedy całkowicie przejmuje obowiązki związane z wychowaniem dzieci. Rodzice pracujący zawodowo, przebywający cały dzień poza domem, nie mają dostatecznej ilości czasu dla dziecka. Zaspokajają jedynie ich podstawowe potrzeby, a obowiązki wychowania przejmuje przedszkole. nonton film home alone 2 sub indo. Naprawdę chcielibyście wiedzieć, co się dzieje z waszymi dziećmi po tym, jak odprowadzacie kochane maleństwo do przedszkola? Myśleliśmy, że to my nie mieliśmy szczęścia do żłobka i przedszkola. Niestety, złe traktowanie dzieci w polskich placówkach, to chyba jednak praktyka bardziej powszechna niż nam się wydawało. Po naszym wczorajszym wpisie na blogu pojawiło się od Was wiele komentarzy, zarówno ze słowami wsparcia, jak i z komentarzem, że przesadzamy. Dostaliśmy także list od dziewczyny, którą znamy od wielu lat. Pracowała jako nauczycielka przedszkolna. Za jej zgodą publikujemy obszerny fragment bolesnego wyznania. Szczerze mówiąc, nie wiemy co na to poradzić. Ale chyba lepiej wiedzieć, niż łudzić się, że jest świetnie. I pewno warto byłoby podawać za wzór jakieś fajne placówki nad Wisłą. Przedszkola, w których dzieci są traktowane jak ludzie, a nie jak balast. Może też warto popatrzeć jak to robią w Anglii, Niemczech czy Hiszpanii i coś przeszczepić na nasz grunt. Do cholery, od końca PRL-u minęło już wystarczająco dużo czasu, by przestać zasłaniać się dziedzictwem komunizmu! A najbardziej przerażające jest to, że złe wzorce są wciąż powielane i replikują się w kolejnych pokoleniach. Ale od początku… „Pracuję w szkole ale od 20-lat dorabiam w przedszkolach… Przez tyle lat miałam styczność z kilkudziesięcioma, więc wiem, o czym piszę. Uchylam rąbka tajemnicy. Jak to wygląda od wewnątrz w przedszkolach państwowych: Generalnie w dupie ma się rodziców. Przytakiwanie i zapewnienia, służą tylko temu, żeby się rodzić odpie…ił i nie poleciał “wyżej” ze skargą. Latanie wyżej skutkuje odebraniem dyrektorce przyznawanej corocznie “nagrody dyrektora” (parę “tysi”) i dodatków motywacyjnych nauczycielom (200-600 zł). Plus kontrola, która wywraca przedszkole do góry nogami i wprowadza atmosferę piekła na ziemi. W dupie ma się dzieci. Niestety. Ich potrzeby (indywidualne zwłaszcza), nie są brane pod uwagę. Są “ramy” i dzieci mają nie wystawać poza obrazek… NAJWAŻNIEJSZE to porządek w papierach. Dzienniki, plany, programy, “tony papierów, tony analiz”, spisywanie godzin wejścia i wyjścia z przedszkola, zliczanie frekwencji, arkusze obserwacji. Jednym słowem biuro. Jest ramowy plan dnia, jest gotowiec scenariusza z przewodnika metodycznego, przeprowadza się zajęcie, wychodzi na dwór, wraca je obiad (tu następuje wymiana nauczycieli, których kompletnie nie interesuje, co kto zrobił, osiągnął, no chyba że dzieciak rozbił głowę drugiemu i jest widmo afery…), są zajęcia dodatkowe, u małych leżakowanie, podwieczorek i upragniona chwila – przebieranie nogami, żeby wyjść jak najszybciej. Oraz zakłady, który “cholerny tatuś znowu wpadnie pięć minut przed zamknięciem”. W opinii nauczycieli, dzieci powinny być odbierane zaraz po podwieczorku tj ok Dziecko generalnie jest zbędnym balastem, “drącym się”, “latającym jak oszalałe” albo “niedojdą”, która “rozwala pracę grupy”. Panie, tak jak opisała Magda, to przeważnie pokrzykujące, wiecznie rozjuszone i niezadowolone osóbki, z objawami klimakterium już od 25 roku życia. Potrafią szarpać, wyzywać, drą się takim charakterystycznym “bazarowym” głosem. Tak to wygląda od środka. Na zewnątrz, do szaleńca, który przyjdzie spytać o dziecko, panie silą się na uśmiech i zasłaniając grupą, szybko kończą rozmowę. Aaaa… i najważniejsze, musi być występ, czy dzieci lubią, czy chcą i potrafią – nie ma znaczenia. To się robi “pod rodziców”, jak stoi w półkolu i śpiewa, tańczy, recytuje, to świadczy o tym, że jest to “znakomita placówka”. Im dłuższy występ – tym lepsza. W przedszkolu prywatnym jest zupełnie inaczej. Panuje atmosfera “snucia” i ogólnej degrengolady. Zatrudnione nauczycielki (żeby obniżyć koszty), to dziewczyny 2-3 rok licencjatu, bez doświadczenia i wiedzy (niestety, obecny program na studiach pedagogicznych, to porażka, praktyki-żenada), owe dziewczątka, jak muchy w smole, z wiecznie przyklejonym uśmiechem do twarzy “przelewają” się, powolne ruchy, dłuuuuugie rozkładanie zabawek, dłuuuugie otwieranie książeczek, nie krzyczą, nie strofują… uśmiechają się. Akceptują każde zachowanie, ale nie mają chyba świadomości, że “podążają za dzieckiem” bo jest taka metoda wychowawcza. Po prostu są miłe i grzeczne bo muszą zarabiać na studia. Tu chętnie rozmawia się z rodzicem (wymóg odgórny dyrektorki, plus pranie mózgu), nigdy nie ma problemu, zawsze “był grzeczny, zjadł, bawił się, byliśmy na dworze”. Charakterystyczny jest język, jakim się młode panie posługują… niestety, w sporej większości NIE jest to poprawna polszczyzna. Wziełeś, poszłeś, kerownica, ksionszka, bendom, zrobio itp. Jest tez “powiem rodzicĄ” Panuje zasada: rodzic płaci, wszystko ma być super. Jest zazwyczaj dobre jedzenie, wyposażenie, ładne zabawki, dobrze urządzony plac zabaw, instrumenty perkusyjne z atestem. W państwowych też są, ale rodem z lat 70-tych… połamane, nie działające. Program, który się tu realizuje, to fikcja… Ma być bezproblemowo i bezpiecznie. Choć te młode damy są o wiele bardziej empatyczne, od rozjuszonych bab z państwowego (mam wrażenie, że te ostatnie pracują za karę) i np. przytulają dzieci, ukoją w płaczu. Pracują ok. 8 godzin, czyli drugie tyle co baby w państwowym. Brak tu zasad, energii, stanowczości, konkretnego programu, ot, taka ciepła przechowalnia na wolnych obrotach. Dziecko stanowi tu tylko obiekt do pielęgnacji, żeby miało czystą buźkę, suche majty, żeby zjadło… natomiast dzieci “problemowe” są odbierane ciepło, ale bez zrozumienia (“wie pani, ten nowy, to taki dziwny, on taki wzrok ma nieobecny i z dziećmi nie chce się bawić”) i zazwyczaj dzieciak, zamiast integracji, idzie z “ciocią” do drugiej salki i tam bezpiecznie zanurza się w swoim świecie, a rodzic otrzymuje informację, że “wszystko było OK”. Nie ma problemu i nie ma psychologa. A w państwowym jest, na jakiejś ułamkowej etatu, ale jest… To dopiero WSTĘP z powodzeniem mogłabym napisać książkę… Tak na marginesie, czasami woźne mają więcej oleju w głowie i umiejętności wychowawczych, niż nauczycielki. A spróbowałbyś nazwać te panie przedszkolankami… Uuuuuu… żywy byś nie wyszedł z “placówki”. Pozdrawiam i… trzymajcie się swoich planów”. Sergiusz Pinkwart Dziennikarz, podróżnik, pisarz, laureat Nagrody Magellana, z wykształcenia muzyk klasyczny. Napisał ponad 25 książek i tysiące artykułów, przeprowadził setki wywiadów z największymi światowymi gwiazdami. Gra na skrzypcach i altówce, prowadzi eventy, pilotuje wyprawy. Z każdej podróży przywozi niesamowite opowieści i przepisy na lokalne dania. Drodzy Rodzice! Tematyka zajęć opiekuńczo- wychowawczo- dydaktycznych we wrześniu : moim drugim domem 2. W przedszkolu jesteśmy bezpieczni 3. Nasze zabawy 4. Każdy z nas jest inny Piosenki, których będziemy się uczyć w tym miesiącu: „Powitania nadszedł czas” sł. N. Łasocha, muz. M. Konarski Powitania nadszedł czas, Na to czekał każdy z nas. Podaj rękę, powiedz „hej”, Uśmiech sam pojawia się. Teraz jeszcze ukłon niski, A na koniec dwa uściski „Pszczółki” sł. M. Zawiślak, muz. A. Loska Promień słońca budzi mnie, Potem w rosie kąpie się, Wkładam piękny strój w paseczki, Idealny dla pszczółeczki. Ref. Bzz, bzz, bzz rozlega się, Skrzydełka niosą mnie/ x2 Pszczółkę radość wręcz rozpiera, Kiedy z kwiatów nektar zbiera, Będzie z niego pyszny miód, Nie na darmo był ten trud. Choć pszczółeczki małe są, Wszystkim piękny uśmiech ślą. Przez dzień cały się krzątają, Tę piosenkę wam śpiewają. Pozdrawiam, Katarzyna Hachuła. Czołem Włóczykiju! Włóczykijowe aktualności: Wierszyk i piosenka MARZEC Piosenka i wiersz na MARZEC Piosenka „Kolorowa pani wiosna” wiosna przyszła w kwiecistej sukience,w tym sezonie modne fiołki i żółtych tulipanó ... Zamierzenia wychowawczo-dydaktyczne LUTY Zamierzenia dydaktyczno-wychowawcze – LUTY Fizyczny obszar rozwoju dzieckazwracanie uwagi na kulturę spożywania posiłków;samodzielne rozbieranie się i ubieranie ... Wierszyk i piosenka LUTY Piosenka "O bałwanku Buli"Na dworze zawierucha, na dworze pada śnieg,wiatr mroźny mocno dmucha, lecz nie przestraszy dziś bałwana, bo śniegu jest ju ... Wierszyk i piosenki – GRUDZIEŃ WIERSZYKW Dniu Bożego Narodzenia,zawsze składa się my nasze też składamy,wszystkim tym, których jest radość w Święta,Ciepłe są myśli o ... Wierszyk i piosenki – PAŹDZIERNIK ,,Jesienny pociąg” Dorota Gellner Stoi pociągna peronie -żółte liście ma w wagoniei kasztany, i żołędzie -dokąd z nimi jechać będzie?Rusza pociągsapiąc ... Wierszyk i piosenka WRZESIEŃ „Powitanie”1. Halo, cześć! Stańmy wraz,Aby było widać nas!Ręką wszystkim pomachamy i zajęcia zaczynamy!I zajęcia zaczynamy!2. Halo, cześć! Ważny jestna dz ... Wrzesień Przedszkole moim drugim domem Cele ogólne Obszar fizyczny • wdrażanie do uczestnictwa w zabawach integracyjnych, ruchowych i muzycznych • wdrażani ... konto usunięte Temat: Teatr "przedszkolny" Kraków Witam, chętnie nawiążę współpracę z Teatrami mającymi ofertę spektakli dla przedszkoli. Otwieram od września Klub Malucha w Krakowie i w sobotnie popołudnia chcę organizować Teatr Małego Widza. Niezależnie od tego raz w miesiącu chciałabym zapraszać takie Teatry czy jeden Teatr (ale z różnymi spektaklami) w któryś dzień w tygodniu. Zainteresowanych proszę o kontak mailowy: pompon@ Temat: Teatr "przedszkolny" Kraków Gdyby ktoś szukał jednej chętnej duszy do takowego przedsięwzięcia- zgłaszam swoją gotowość i chęć do działania! Slides: 5 Download presentation Przedszkole moim drugim domem 01. 09. 2020 – 04. 09. 2020 Cele: • budowanie świadomości przynależności do grupy przedszkolnej • zapoznanie z rozkładem pomieszczeń w przedszkolu • wdrażanie do przestrzegania ustalonych reguł i zasad obowiązujących podczas pobytu w przedszkolu • wdrażanie do uważnego słuchania • wdrażanie do uczestnictwa w zabawach integracyjnych, ruchowych i muzycznych • wdrażanie do bezpiecznego i poprawnego wykonywania ćwiczeń gimnastycznych Opowiadanie (fragment): Elżbieta Ostrowska Nocne kłopoty zabawek Doroty […] Czy wszyscy tu śpią? […] Nagle. . . Co to? . . . W ciszy rozległ się jakiś stuk, a po chwili ktoś zawołał słabym głosikiem: – Podnieś mnie, Dorotko! Tak mnie noga boli! Słyszysz? . . . Dorotko. Księżycowe płomyki przesunęły się ciekawie i przysiadły przy leżącej na podłodze ulubionej lalce Dorotki – Małgorzatce. – Cicho! Obudziłaś mnie, Małgorzatko! – powiedział siedzący w pobliżu Murzynek. – Co ci się stało? – Bambo! Chodź tu, Bambo! Spadłam z łóżka Dorotki! Ojej!. . . Moja noga! – żałośnie skarżyła się lala. – O!. . . – szepnął zmartwiony Murzynek. – Pomóż mi, Bambo – prosiła z płaczem Małgorzatka. – Zawołaj Doktora. . . Murzynek wstał i podbiegł do lali. – Zaraz po niego pójdę, tylko powiedz, gdzie go szukać? – Wczoraj Dorotka pokazywała mi Doktora – mówiła cicho lala. – A wiesz, gdzie on mieszka? – Widziałam go na obrazku, w książce dla dzieci. […] Murzynek ostrożnie podtrzymywał lalę, która z trudem posuwała się naprzód. Szli powoli, krok za krokiem. – Już niedaleko. . . – szepnął Bambo. – Zaraz dojdziemy […] „W przedszkolu jesteśmy bezpieczni” Termin realizacji: 07. 09. 2020 r. – 11. 09. 2020 r. Cele: • wdrażanie do udziału w zabawach integracyjnych, ruchowych i muzycznych • rozwijanie motoryki dużej i małej • wdrażanie do proszenia o pomoc w sytuacjach trudnych • wdrażanie do radzenia sobie w nowych sytuacjach • zapoznanie z ogólnymi zasadami ruchu drogowego podczas wycieczki na skrzyżowanie • wyrabianie umiejętności rozpoznawania sytuacji zagrażających bezpieczeństwu i odpowiedniego reagowania na nie • rozwijanie naturalnej kreatywności dziecka w różnych formach aktywności • rozwijanie spostrzegawczości i pamięci wzrokowej • budowanie czynnego i biernego słownika dziecka https: //przedszkouczek. pl/2019/09/02/jestesmy-bezpieczni/ „Jak paw przez jezdnię przechodził” Juliusz Wasilewski Po chodniku szedł raz paw i tak myślał sobie: – Jaki jestem piękny, ach, jak dostojnie chodzę. Podziwiają mnie na pewno wszyscy dookoła, bo urodą nikt tu ze mną zrównać się nie zdoła. Doszedł paw do skrzyżowania i choć światło miał czerwone, on na jezdnię wejść chciał zaraz, żeby przejść na drugą stronę. Lecz ktoś krzyknął: – Stój, co robisz! Poczekaj chwileczkę, wszak przez jezdnię się przechodzi tylko na zielonym świetle! A paw odparł dumnym głosem: – Mnie to nie dotyczy. Ja na każdym świetle mogę chodzić po ulicy, bo mam ogon taki piękny, taki kolorowy, że aż na mój widok stają wszystkie samochody. Zresztą zaraz sam zobaczysz – krzyknął paw na koniec i na jezdnię wszedł, choć światło było wciąż czerwone. Wtem usłyszał pisk hamulców. Ratunku! – zawołał, skoczył w górę, uszedł z życiem, lecz już bez ogona. Długo potem opłakiwał swoje pawie pióra. Stał przed lustrem i powtarzał: Wyglądam jak kura. Ale już od tamtej pory, gdy idzie przez miasto, to cierpliwie zawsze czeka na zielone światło. „Każdy z nas jest inny, każdy z nas emocje ma” Termin realizacji: 21. 09. 2020 r. - 25. 09. 2020 Cele: r. • wdrażanie do udziału w zabawach integracyjnych, ruchowych i muzycznych • wdrażanie do bezpiecznego i poprawnego wykonywania ćwiczeń gimnastycznych • rozwijanie sprawności manualnej • kształtowanie umiejętności rozpoznawania, nazywania oraz rozumienia emocji i uczuć własnych oraz innych ludzi • rozwijanie umiejętności stosowania zwrotów grzecznościowych wobec kolegów/koleżanek i dorosłych w różnych sytuacjach • rozwijanie naturalnej kreatywności dziecka w różnych formach aktywności • rozwijanie umiejętności wokalnych • budowanie pozytywnych relacji w grupie • rozwijanie mowy https: //psadowne. szkolnastrona. pl/a, 69, konkurs-plastyczny-radze-sobie-z-emocjami „Zły humorek” D. Gellner Jestem dzisiaj zła jak osa ! Złość mam w oczach i we włosach ! Złość wyłazi mi uszami I rozmawiać nie chcę z wami ! A dlaczego ? Nie wiem sama Nie wie tata , nie wie mama … Tupię nogą , drzwiami trzaskam I pod włos kocura głaskam. Jak tupnęłam lewą nogą , Nadepnęłam psu na ogon. Nawet go nie przeprosiłam Taka zła okropnie byłam. Mysz wyjrzała z mysiej nory : – Co to znowu za humory ? Zawołałam : – Moja sprawa ! Jesteś chyba zbyt ciekawa. Potrąciłam stół i krzesło , co mam zrobić , by mi przeszło ? ! Wyszłam z domu na podwórze , Wpakowałam się w kałużę. Widać , że mi złość nie służy , Skoro wpadłam do kałuży. Siedzę w błocie , patrzę wkoło, Wcale nie jest mi wesoło… Nagle co to ? Ktoś przystaje Patrzcie ! Rękę mi podaje ! To ktoś mały , tam ktoś duży. Wyciągają mnie z kałuży. Przyszedł pies i siadł koło mnie Kocur się przytulił do mnie, Mysz podała mi chusteczkę : – Pobrudziłaś się troszeczkę ! Widzę , że się pobrudziłam , Ale za to złość zgubiłam Pewnie w błocie gdzieś została. Nie będę jej szukała !

przedszkole moim drugim domem jest