przejście na książkę przychodów i rozchodów

Tłumaczenie hasła "księga przychodów i rozchodów" na angielski. revenue and expense ledger jest tłumaczeniem "księga przychodów i rozchodów" na angielski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Wartość informacyjna podatkowej księgi przychodów i rozchodów na przykładzie biura podróży SOŚNINY w Ostrołęce ↔ the informational Sporządzony spis z natury należy zawrzeć w Księdze Przychodów i Rozchodów (KPiR). Zasady, którymi trzeba kierować się przy wypełnianiu dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia inwentaryzacji, są ściśle określone w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. Księga przychodów i rozchodów, w skrócie zwana KPiR, to nic innego jak zapis dokonywanych przez nas operacji gospodarczych w formie przychodów i rozchodów. Można prowadzenie tego typu zapisów zawsze powierzyć jednostkom wyspecjalizowanym, takim chociażby jak ifirma.pl , która odciąży nas od obowiązków ewidencyjnych i tym samym Podatnicy, którzy osiągnęli albo przekroczyli ten (9.188.200,- zł) limit przychodów w 2021 roku mają obowiązek w 2022 roku prowadzić księgi rachunkowe wg ustawy o rachunkowości. Zobacz również: Pełna księgowość - limit 2022. Termin przejścia to standardowo 20 stycznia danego roku podatkowego. Jedynym wyjątkiem od tej zasady jest przejście z ryczałtu na zasady ogólne. Przymusowa zmiana z zasad ogólnych na ryczałt. Przyczyną przymusowej zmiany z ryczałtu na zasady ogólne są wyłączenia z opodatkowania ryczałtem zawarte w przepisach podatkowych. nonton film home alone 2 sub indo. Szkolenie prowadzone jest następującymi metodami: prezentacja PPT, i orzecznictwa , ćwiczenia , case study, dyskusja na forum , sesja pytań i odpowiedzi. Warunki osiągnięcia celu: Szkolenie pozwala na zdobycie specjalistycznej wiedzy w zakresie zagadnienia przejścia z podatkowej księgi przychodów i rozchodów na pełną rachunkowość i konsekwencje tego przejścia. Szkolenie pozwala na zdobycie wiedzy i umiejętności niezbędnych w pracy księgowego. I. Podatkowa księga przychowów a księgi rachunkowe 1. Kiedy prowadzimy podatkową księgę przychodów i rozchodów? 2. Podstawa prawna prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów 3. Kto obowiązkowo prowadzi pełne księgi? 4. Czy możemy dobrowolnie wybrać prowadzenie pełnej rachunkowości ? 5. Od kiedy mamy obowiązek prowadzenia pełnej rachunkowości? 6. Podstawa prawna prowadzenia pełnej rachunkowości 7. Czynności przy zamknięciu podatkowej księgi przychowów i rozchodów w celu przejścia na pełną rachunkowość Inwentaryzacja majątku firmy oraz źródeł jego finansowania, Konstrukcja zasad rachunkowości (polityka rachunkowości) Sporządzenie inwentarza Sporządzenie bilansu otwarcia na podstawie zatwierdzonego inwentarza; Otwarcie ksiąg rachunkowych II. Konta do ewidencji zdarzeń 1. Konta syntetyczne, analityczne i konta pozabilansowe – konstrukcja 2. Wpływ uregulowania prawa podatkowego (pdof, pdop) na konstrukcję planu kont 3. Limity w prawie podatkowym – wpływ na konstrukcję kont 4. Zasady ewidencji na kontach 5. Dane z ksiąg rachunkowych do rozliczeń podatkowych i do bilansu 6. Sprawozdanie finansowe – wyjaśnienie pojęcia, elementy III. Ewidencja zdarzeń związanych ze środkami pieniężnymi, zadania, ćwiczenia 1. Konta środków pieniężnych 2. Zapłata z kasy, z rachunku bankowego 3. Zapłata wekslem 4. Założenie i likwidacja lokaty 5. Środki pieniężne w drodze IV. Ewidencja zdarzeń związanych z majątkiem trwałym 1. Zakup i sprzedaż środka trwałego 2. Darowizna środka trwałego 3. Wartości niematerialne i prawne (rodzaje), ewidencja 4. Zadanie inwestycyjne – ewidencja księgowa kosztów i rozliczenia zadania 5. Środki trwałe w budowie zaniechane i wstrzymane 6. Likwidacja środka trwałego 7. Likwidacja wartości niematerialnej i prawnej 8. Zakup nieruchomości inwestycyjnej 9. Niedobory i nadwyżki środków trwałych 10. Utrata wartości trwałych rzeczowych składników majątku 11. Źródła finansowania środka trwałego – sposób ujęcia 12. Amortyzacja środka trwałego V. Rozrachunki z pracownikami – ewidencja 1. Zaliczki dla pracowników 2. Rozliczenie zaliczek 3. Wynagrodzenia dla pracowników 4. Narzuty na wynagrodzenia VI. Rozrachunki z kontrahentami w złotych i w walucie obcej – ewidencja 1. Konta zespołu „2” do rozrachunków z kontrahentami 2. Należności 3. Zobowiązania 4. Przeliczenie należności i zobowiązań w walucie obcej – zasady, ewidencja 5. Rozrachunki publicznoprawne Podatek VAT Podatek PCC Podatek dochodowy Składki ZUS Cło VII. Rzeczowy majątek obrotowy 1. Zakup towarów, 2. Zakup materiałów 3. Wydanie materiałów do produkcji 4. Sprzedaż towarów 5. Sprzedaż towarów 6. Odpisy z tytułu utraty wartości VIII. Wytworzenie produktów 1. Koszty wytworzenia 2. Przyjęcie wyrobów do magazynu 3. Wydanie wyrobów z magazynu 4. Sprzedaż wyrobów, towarów, materiałów 5. Utrata wartości IX. Kapitały jednostki – definicje, ewidencja 1. Kapitał podstawowy 2. Inne kapitały 3. Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych X. Zaliczki i przychody ewidencja księgowa i aspekt podatkowy 1. Zasady ewidencji i przykłady 2. Zaliczki przekazane Na środki trwałe Na wartości niematerialne i prawne Na materiały, towary, wyroby gotowe 3. Zaliczki otrzymane 4. Zapłata z góry i przychody – udokumentowanie i ewidencja Przychody ze sprzedaży towarów Przychody ze sprzedaży wyrobów Przychody ze sprzedaży materiałów Przychody ze sprzedaży usług WSTĘP ROZDZIAŁ I. FORMY OPODATKOWANIA PODMIOTÓW GOSPODARCZYCH 1. Podmioty gospodarcze i ich księgi rachunkowe Karta podatkowa Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych 2. Zasady ogólne Księga przychodów i rozchodów Księgi rachunkowe ROZDZIAŁ II. PODATKOWA KSIĘGA PRZYCHODÓW I ROZCHODÓW Podmioty zobligowane do prowadzenia książki przychodów i rozchodów Zasady prowadzenia książki przychodów i rozchodów Układ i treść poszczególnych rubryk w podatkowej książce przychodów i rozchodów Zasady ewidencji kosztów w książce przychodów i rozchodów Pojęcie kosztów uzyskania przychodów Rodzaje kosztów uzyskania przychodów w książce przychodów i rozchodów Dodatkowe ewidencje prowadzone łącznie z książką przychodów i rozchodów Ewidencja sprzedaży Ewidencja środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Ewidencja wyposażenia Zamknięcie miesięczne i roczne książki przychodów i rozchodów Zamknięcie m-ca w książce przychodów i rozchodów Ustalenie dochodu miesięcznego i rocznego Zamknięcie księgi na koniec roku ROZDZIAŁ III. ZASADY PRZEJŚCIA Z KSIĄŻKI PRZYCHODÓW I ROZCHODÓW NA KSIĘGI HANDLOWE Inwentaryzacja stanu rzeczywistego Wycena składników aktywów i pasywów Sporządzenie bilansu zamknięcia Rozdział IV. WPROWADZENIE KSIĄG HANDLOWYCH W PRZEDSIĘBIORSTWIE HANDLOWYM Ogólna charakterystyka obiektu badań Zamknięcie podatkowej książki przychodów i rozchodów… Inwentaryzacja majątku przedsiębiorstwa i źródeł jego pochodzenia Zakładowy plan kont Określenie wartości zinwentaryzowanych składników majątku Wartość kapitału przedsiębiorstwa handlowego. Bilans otwarcia ZAKOŃCZENIE BIBLIOGRAFIA SPIS RYSUNKÓW SPIS TABEL Podatkowa księga przychodów i rozchodów to nieskomplikowana i wymagająca stosunkowo niewiele czasu forma prowadzenia księgowości. Celem prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów jest rozliczenie podatku od dochodu uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej (PIT-5/PIT-5L). Jest ona przeznaczona dla osób, które nie muszą prowadzić ksiąg rachunkowych i nie wybrały ryczałtowego opodatkowania podatkiem dochodowym. Dowiedz się więcej na temat KPiR. Książka przychodów i rozchodów – omówione zagadnienia: 1. Prowadzenie księgi przychodów i rozchodów 2. Prowadzenie KPiR wg. przepisów 3. Przykłady 4. Księga przychodów i rozchodów – należy pamiętać! 5. Stwierdzone błędy w zapisach – jak poprawić? Prowadzenie księgi przychodów i rozchodów Księga przychodów i rozchodów powinna być spójna i jednolita, natomiast karty powinny zostać kolejno ponumerowane. Podatnik powinien ewidencjonować sprzedaż z oznaczeniem kolejnego numeru wpisu, datą uzyskanego przychodu i kwoty. Tak samo postępuje się z ewidencją kosztów uzyskania przychodów (wydatkami). Z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży w wyżej wymienionej formie zwolnieni są podatnicy, którzy prowadzą ewidencję z zastosowaniem kas fiskalnych. Podatnik powinien wprowadzać zapisy w ewidencjach po zakończeniu każdego dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym. Zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów należy dokonywać w sposób chronologiczny. Na podstawie dowodów księgowych (przede wszystkim na podstawie faktur i rachunków). Każdemu zdarzeniu gospodarczemu należy nadać numer początkowy i wprowadzić wymagane informacje dotyczące transakcji: tzn. numer dowodu księgowego datę zdarzenia dane kontrahenta zwięzły opis transakcji (np. zakup materiałów biurowych) Poszczególne transakcje należy rozliczać kwotowo. Zapisów w księdze należy dokonywać w języku polskim i walucie polskiej oraz w sposób staranny, czytelny i trwały. Podatnik ma również obowiązek zbroszurować księgę i kolejno ponumerować jej karty. Podatnik prowadzący księgę przychodów i rozchodów jest zobowiązany nie tylko wprowadzać zapisy zdarzeń gospodarczych (przychodów i kosztów) w ewidencji. Zgodnie z kolejnością ich występowania, ale musi to również robić w sposób niewadliwy i rzetelny. Prowadzenie KPiR wg. przepisów Zgodnie z § 11 pkt. 2 Rozporządzenia MF z dnia 26-08-2013 r. w sprawie prowadzenia Księgi przychodów i rozchodów, za niewadliwą uważa się księgę prowadzoną zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz objaśnieniami do wzoru księgi opracowanego przez Ministra Finansów. Wady w księdze to: brak dat, niechronologiczne zapisy, zaklejanie zapisów, brak wszystkich danych kontrahenta Przykład 1 Podatnik prowadzi księgę przychodów i rozchodów w wersji elektronicznej. Zapisów dokonuje niedbale: nie uzupełnia danych dotyczących kontrahenta lub przedmiotu działalności, często wpisuje dane w nieodpowiednich kolumnach. W ten sposób podatnik narusza przepisy i prowadzona przez niego księga jest wadliwa. Zgodnie z § 11 pkt. 3 i 4 Rozporządzenia MF z dnia 26-08-2013 r. w sprawie prowadzenia Księgi przychodów i rozchodów, za rzetelną uznaję się księgę przychodów i rozchodów, której zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Dopuszcza się popełnienie błędu, który nie spowoduje, że księga zostanie uznana za nierzetelną. Jednak należy pamiętać, że błąd nie może przekraczać 0,5 % przychodu wykazanego w księdze za dany rok podatkowy albo przychodu wykazanego w roku podatkowym do dnia, w którym naczelnik urzędu skarbowego, czy też organ kontroli skarbowej stwierdzi istnienie tego błędu. ▲ wróć na początek Przykład 2 Podatnikowi zdarza się nie ewidencjonować przychodów lub błędnie wpisać kwoty przychodu. Niewpisane kwoty przychodu stanowią 0,48 % przychodu wykazanego w księdze przychodów i rozchodów za rok podatkowy 2012. Księgę uzna się za prowadzoną rzetelnie. Natomiast w roku 2013 niewpisane kwoty przychodu i błędnie wpisane kwoty stanowią 0,60 % przychodu wykazanego w księdze przychodów i rozchodów za dany rok podatkowy. KPiR jest prowadzona nierzetelnie. Księga przychodów i rozchodów zostanie uznana za rzetelną również wtedy, gdy: błędne zapisy są skutkiem ewidentnej pomyłki, a podatnik posiada prawidłowe dowody księgowe dokumentujące dane zdarzenie gospodarcze podatnik uzupełnił zapisy albo dokonał korekty przed rozpoczęciem kontroli przez naczelnika urzędu skarbowego, czy też organu kontroli skarbowej błędy spowodowały podwyższenie kwoty podstawy opodatkowania (np. przez pomyłkę zawyżono przychody firmy), pod warunkiem że nie jest to błąd podlegający na niewykazaniu lub zaniżeniu kosztów zakupu materiałów podstawowych, towarów handlowych i kosztów robocizny, na skutek nieszczęśliwego wypadku albo zdarzenia losowego podatnik nie był w stanie prowadzić księgi. Przykład 3 Jeżeli w trakcie kontroli okaże się, że podatnik nie wpisał danych do księgi w odpowiednim terminie, wtedy księga zostanie uznana za nierzetelną. Zakup materiałów podstawowych wpisywany powinien być do księgi niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu. Jeśli w trakcie kontroli okaże się, że w magazynie są towary, które nie są ujęte w księdze w wymaganym przepisami prawa terminie, księga jest traktowana jako nierzetelna. Przy badaniu rzetelności czy nie wadliwości księgi nie jest brany pod uwagę stopień winy podatnika, tzn. czy świadomie zawyżył koszty, czy nieświadomie się pomylił. Pobyt w szpitalu jest traktowany jako zdarzenie losowe, może być czynnikiem, który zostanie wzięty pod uwagę podczas oceny prawidłowości prowadzonej księgi. W pozostałych przypadkach urząd skarbowy może uznać księgę przychodów i rozchodów za nierzetelną. W tym przypadku ustali dochód z pominięciem zapisów w niej dokonanych, czyli szacunkowo. Księga może zostać uznana za nierzetelną przede wszystkim wtedy, gdy: dochód jest znacznie niższy od przeciętnie uzyskanego przez innych podatników w danej branży oraz podobnych warunkach prowadzenia działalności, wynika z niej ewidentna sprzeczność, dochód jest rażąco niższy od tego, jaki byłby konieczny do pokrycia wydatków podatnika np. kwota zakupu towarów handlowych wynosi znacznie więcej, niż kwota ewidencjonowanej sprzedaży tych samych towarów, może to oznaczać, że podatnik niepotrzebnie tworzy zapasy towarów, których nie jest wstanie sprzedać albo zaniża wartość sprzedaży, w tym przypadku remanent pozwoli ustalić jaki jest stan faktyczny. Jeżeli ktoś nierzetelnie prowadzi księgę przychodów i rozchodów, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. Grzywna ta może przewyższyć kwotę 5 000 000 zł. W sprawach mniejszej wagi sprawca czynu zabronionego podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Tej samej karze także podlega ten, kto wadliwie prowadzi księgę (grzywna może przekraczać 30 000 zł). Księga przychodów i rozchodów – należy pamiętać! KPiR prowadzi się w miejscu wykonywania działalności gospodarczej lub we wskazanym miejscu. Przy komputerowym prowadzeniu księgowości należy przechowywać zapisy na trwałych nośnikach (np. CD-R czyli nośnik który uniemożliwi przypadkowe skasowanie plików archiwalnych). Na dowodach księgowych nie można dokonywać żądnych poprawek oraz zapisów. Jeśli podatnik stwierdzi błąd w otrzymanym dowodzie księgowym powinien wystąpić o jego korektę (dotyczy to zwłaszcza faktur). Wszelkie opisy dokumentów dokonuje się na ich odwrocie. Podatnik jest zobowiązany do przechowywania wszystkich dowodów księgowych razem z księgą przychodów i rozchodów w miejscu wykonywania działalności gospodarczej. Lub miejscu wskazanym przez podatnika (np. siedziba podatnika, jeżeli jest inna aniżeli miejsce prowadzenia działalności). Dowodami księgowymi w ujęciu podatkowym są wszelkie faktury zarówno sprzedaży jak i zakupu, faktury korygujące, rachunki, noty korygujące. Jak również dokumenty celne, opłaty skarbowe, sądowe, pocztowe. Wszystkie, które mogą stanowić potwierdzenie zaistnienia zdarzenia gospodarczego zgodnie z jego rzeczywistym przebiegiem. Aby księga mogła być uznana za prawidłowo prowadzoną, musi zostać zapewnione: a) bezzwłoczny dostęp do treści dokonywanych zapisów b) wykonywanie wydruku wszystkich danych z zachowaniem porządku chronologicznego oraz wzorem księgi. c) przechowywanie danych w postaci elektronicznej w sposób chroniący przed ich zniszczeniem, zatarciem albo zniekształceniem. Pomimo prowadzenia księgi w wersji elektronicznej, przedsiębiorca jest zobowiązany do sporządzenia wydruków comiesięcznej ewidencji zdarzeń gospodarczych. Jak również podsumowania zapisów za dany miesiąc, w terminie do 20 miesiąca następującego po miesiącu, którego dane dotyczą. Stwierdzone błędy w zapisach poprawia się przez: skreślenie dotychczasowej treści a następnie wpisanie nowej, z zachowaniem czytelności błędnego zapisu, należy również dokonać podpisu przy poprawce i umieścić przy niej datę dokonania poprawki albo wprowadzenie do księgi przychodów i rozchodów niewpisanych dowodów lub dowodów zawierających korekty błędnych zapisów, zapisy zmniejszające przychody albo koszty mogą być dokonywane ze znakiem minus („-”) lub kolorem czerwonym. Nie można poprawiać błędów w księdze zamazując korektorem lub taśmą korygującą, przez ścieranie gumką, kilkakrotne przekreślenie. Jeżeli taka sytuacja będzie miała miejsce księga w postępowaniu podatkowym może zostać potraktowana jako wadliwa. ▲ wróć na początek UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disquss. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disquss zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disquss. O szczegółach przetwarzania danych przez Disquss dowiesz się ze strony. Dla kogo jest PKPiR Podatkową księgę przychodów i rozchodów (PKPiR) możesz prowadzić, jeśli spełniasz trzy warunki: rozliczasz podatek na zasadach ogólnych według skali podatkowej (stawki 12% i 32%) lub liniowo, według stawki 19%, prowadzisz działalność gospodarczą indywidualnie albo w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki jawnej osób fizycznych, spółki partnerskiej, przedsiębiorstwo w spadku przychody netto (bez VAT) z działalności gospodarczej albo przychody spółki nie przekroczyły w poprzednim roku 2 mln euro (w roku 2022 limit w złotówkach wynosi - 9 188 200 zł). Ważne! Jeśli w 2021 roku osiągnąłeś albo przekroczyłeś limit 9 188 200 zł netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych, zobowiązany jesteś w 2022 roku do prowadzenia pełnej księgowość w formie ksiąg rachunkowych. Kiedy założyć i jak prowadzić PKPiR Podatkową księgę przychodów i rozchodów zakłada się: na dzień 1 stycznia każdego roku podatkowego lub na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego. Księgę możesz prowadzić papierowo lub elektronicznie (program komputerowy). Jeśli prowadzisz księgę w formie papierowej, wszystkie jej strony muszą być spięte (zbroszurowane) i kolejno ponumerowane. Wzór podatkowej księgi przychodów i rozchodów znajdziesz w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Jeśli prowadzisz księgę w formie elektronicznej, powinieneś: określić na piśmie szczegółową instrukcję obsługi programu komputerowego do jej prowadzenia (przepisy nie wskazują, jak powinna wyglądać taka instrukcja; może to być na przykład dołączony do księgi podręcznik opisujący zasady działania danego programu) stosować program komputerowy zapewniający bezzwłoczny wgląd w treść zapisów oraz umożliwiający wydrukowanie wszystkich danych w porządku chronologicznym, zgodnie z wzorem księgi przechowywać dane w sposób chroniący je przed zniszczeniem lub zniekształceniem. Nie musisz drukować PKPiR. Dokumenty księgowe zapisz na dysku twardym komputera w plikach elektronicznych, na przykład jako pliki PDF. Przechowuj je w dedykowanych folderach, w porządku chronologicznym, z podziałem na poszczególne okresy rozliczeniowe. Dodatkowo zrób kopię na osobnych nośnikach danych, na przykład na pendrive. Zapisy powinny być dokonywane na bieżąco, w języku polskim i walucie polskiej. Księgę należy prowadzić rzetelnie i w sposób niewadliwy. Ewidencja wadliwa to taka, w której są błędy formalne, na przykład nie została zbroszurowana, brakuje numeracji poszczególnych kart, czy chronologii. Ewidencja nierzetelna, to taka która: zawiera wpis o zdarzeniu, które w rzeczywistości nie zaistniało (na przykład na podstawie tak zwanej pustej faktury) nie zawiera wpisu o zdarzeniu, które rzeczywiście zaistniało (na przykład nieujawnienie części obrotu) zawiera kwoty inne niż zaistniałe w rzeczywistości (na przykład zaniżenie obrotu). Pamiętaj! Nierzetelność jest traktowana jako przestępstwo skarbowe, natomiast wadliwość jako wykroczenie skarbowe. Jeśli organ podatkowy uzna księgę za nierzetelną lub wadliwą, sam określi podstawę opodatkowania oraz może nałożyć karę grzywny. Co zapisywać w PKPiR – dowody księgowe Podstawą zapisów w PKPiR są dowody księgowe, czyli między innymi: faktury VAT, w tym faktury VAT RR, dokumenty celne, rachunki, wystawione zgodnie z właściwymi przepisami (na przykład ustawą o VAT) inne dokumenty stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem, w tym: dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi dowody przesunięć dowody opłat pocztowych i bankowych inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat raporty fiskalne opisy lub specyfikacje otrzymanych materiałów lub towarów handlowych (przy czym opis ten musi być połączony z nadesłaną następnie fakturą) dowody wewnętrzne (w ściśle określonych w rozporządzeniu przypadkach). Dokumenty te muszą zawierać: wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych oznaczenie numerem lub w inny sposób, który umożliwia powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie. Jakie ewidencje trzeba prowadzić łącznie z PKPiR Jeśli prowadzisz PKPiR, dodatkowo musisz prowadzić: ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ewidencję sprzedaży – jeżeli prowadzenie księgi zleciłeś biuru rachunkowemu i nie prowadzisz ewidencji na kasie fiskalnej ewidencję przebiegu pojazdów – jeśli samochód jest środkiem trwałym firmy, wykorzystywanym wyłącznie na cele działalności gospodarczej i chcesz odliczyć 100 % wydatków na jego użytkowanie ewidencję kupna i sprzedaży wartości dewizowych – jeśli prowadzisz działalność kantorową. Pamiętaj, że nie musisz prowadzić: karty przychodów pracowników ewidencji wyposażenia o wartości początkowej ponad 1500 zł i przewidywanym okresie używania krótszym niż jeden rok. Przykład Pan Stanisław prowadzi działalność gospodarczą od 2015 roku, zatrudnia 3 pracowników, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W latach 2015 – 2019 prowadził imienne karty przychodów pracowników, a zakupy ujmował w ewidencji wyposażenia. Od 2020 roku nie ma takiego obowiązku. Gdzie i jak długo przechowywać PKPiR PKPiR musisz przechowywać - co do zasady - w siedzibie firmy lub w miejscu wykonywania działalności. Jeśli PKPiR prowadzi dla ciebie biuro rachunkowe, to księga, wraz z dokumentacją, powinna być przechowywana w miejscu prowadzenia lub przechowywania księgi przez biuro. Jeżeli twoją księgowość prowadzi biuro rachunkowe, to w miejscu wykonywania działalności prowadzisz ewidencję sprzedaży. Ta ewidencja powinna zawierać: numer kolejny wpisu, datę uzyskania przychodu nieudokumentowanego fakturami, rachunkami oraz wysokość tego przychodu. Może być prowadzona zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznie. Ważne! Jesteś zwolniony z dodatkowego ewidencjonowania sprzedaży, jeśli prowadzisz ewidencję na kasie fiskalnej. Przeczytaj więcej o kasie fiskalnej w firmie. Księgę wraz z dokumentację musisz przechowywać 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku dochodowego rozliczanego na podstawie tej księgi. Przykład Ostateczny termin płatności podatku dochodowego za 2020 rok przypada 30 kwietnia 2021 roku. Księgę podatkową za 2020 roku. wraz z dowodami i dokumentacją należy przechowywać co najmniej do końca 2026 roku. Sposoby ujmowania kosztów w KPiR Za dzień poniesienia kosztu uważa się - co do zasady - dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do ujęcia kosztu w PKPiR. Jednak w przypadku kosztów na przełomie roku masz do wyboru dwie metody ewidencjowania: metodę memoriałową lub kasową. Metoda memoriałowa, polega na tym że koszty dzielisz na bezpośrednio i pośrednio związane z osiągniętym w danym roku przychodem, czyli na koszty bezpośrednie i pośrednie. Ten podział jest ważny, bo od tego do jakiej kategorii należy dany koszt, zależy z jaką datą zostanie ujęty w ewidencji. Koszty pośrednie to takie, których nie można jednoznacznie przyporządkować do konkretnego przychodu. Te koszty należy ewidencjonować co do zasady na podstawie daty wystawienia faktury przez twojego dostawcę. Do kosztów pośrednich można zaliczyć na przykład: najem, koszty utrzymania biura, szkolenia, reklamę i promocję. Koszty bezpośrednie to takie, które można przyporządkować do przychodu. Należy je ująć w tym roku, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody - ale tylko do dnia złożenia deklaracji podatkowej za dany rok. Do kosztów bezpośrednich można zaliczyć na przykład: maszyny i urządzenia wykorzystywane w firmie, materiały do produkcji firmowej. Przykład Pan Marcin kupił maszynę w listopadzie 2020 roku z odroczonym terminem płatności (płatność w styczniu 2021), ale maszynę odsprzedał klientowi w grudniu 2020 roku. Koszt zakupu, mimo że poniesiony w styczniu 2021 roku zaewidencjonował w PKPiR za rok 2020. Metoda kasowa (uproszczona) polega na tym, że koszty w PKPiR ujmuje się w dniu ich poniesienia. Nie trzeba zatem dzielić kosztów na pośrednie i bezpośrednie oraz przyporządkowywać poniesionych kosztów do konkretnych przychodów. Jak wygląda PKPiR – zakres informacji Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów zawiera 17 kolumn: Kolumna 1 - Numer zapisów do księgi. Tym samym numerem oznaczasz dowód stanowiący podstawę zapisu. Kolumna 2 - Data wynikająca z dokumentu stanowiącego podstawę wpisu. Kolumna 3 - Numer faktury lub innego dowodu. Kolumna 4 i 5 - Dane kontrahentów. Kolumna 6 - Opis zdarzenia gospodarczego, np. zakup materiałów, czy wypłata wynagrodzeń za dany okres. Kolumna 7 - Przychody ze sprzedaży. Kolumna 8 - Pozostałe przychodów, np. z odpłatnego zbycia składników majątku, czy z otrzymanych kar umownych. Kolumna 9 - Suma przychodów z kolumn 7 i 8. Kolumna 10 - Zakup materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu. Kolumna 11 - Koszty uboczne zakupu, np. dotyczące transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze. Kolumna 12 - Wynagrodzenie brutto wypłacane pracownikom. Kolumna 13 - Pozostałe koszty, niewymienione w kolumnach 10–12, np. czynsz za lokal, opłata za energię elektryczną, składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe pracowników w części finansowanej przez pracodawcę. Kolumna 14 - Suma wydatków z kolumn 12 i 13. Kolumna 15 - Kolumna jest wolna. Można w niej wpisywać inne zdarzenia gospodarcze niż wymienione w kolumnach 1–13. Kolumna 16 - Koszty działalności badawczo-rozwojowej. Kolumna 17 - Uwagi co do treści zapisów w kolumnach 2–16. Kolumna ta może być także wykorzystywana np. do wpisywania pobranych zaliczek. Zawartość księgi jest ściśle określona i wynika ze wzoru zamieszczonego w załączniku nr 1 do Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Jak ewidencjonować określone rodzaje kosztów Materiały i towary handlowe Zakup materiałów i towarów handlowych wpisujesz do PKPiR niezwłocznie po ich otrzymaniu, w kolumnie 10. Jeśli księgę prowadzi biuro rachunkowe, dokonuje zapisów w porządku chronologicznym, nie później niż do dnia 20 następnego miesiąca. Zakup materiałów i towarów handlowych ujmujesz w księdze na podstawie faktury (jeśli otrzymałeś je wraz z fakturą). Jeśli materiał lub towar handlowy został dostarczony przed otrzymaniem faktury od dostawcy, sporządź szczegółowy opis (zawierający ilość, rodzaj i cenę jednostkową towaru oraz dane dostawcy) i dokonaj zapisu w PKPiR na podstawie opisu. Opis ten przechowujesz jako dowód zakupu wraz z nadesłaną później fakturą. Jeśli z zakupem materiałów i towarów handlowych związane są inne koszty, np. transportu, pakowania, odpraw celnych, czy ubezpieczenia, wpisujesz je do kolumny 11 PKPiR „Koszty uboczne zakupu". Wynagrodzenia i składki ZUS Wynagrodzenia pracowników i współpracowników, zatrudnionych na podstawie umów o pracę i umów cywilnoprawnych (zlecenie, dzieło) wpisujesz w kwocie brutto, w kolumnie 12 PKPiR. Składki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wpisujesz w kolumnie 13 PKIPiR jako pozostałe wydatki. Kosztami uzyskania przychodów mogą być wyłącznie wynagrodzenia faktycznie opłacone. W księdze ujmuje się je pod datą wypłaty. Dowodami księgowymi, na podstawie których dokonujesz odpowiednich zapisów są np. listy płac, a w przypadku wypłaty wynagrodzenia za umowę zlecenie jest zwykle rachunek wystawiony przez zleceniobiorcę. Moment uznania wynagrodzeń z tytułu umowy o pracę za koszty podatkowe zależy od terminu dokonano zapłaty. Stanowią koszt podatkowy w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji pracownika w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. Wynagrodzenia z umów cywilnoprawnych są kosztem uzyskania przychodów dopiero z chwilą wypłaty lub postawienia do dyspozycji. Nie działa więc tu zasada przypisywania ich do okresu, za który są należne. Składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu wypłaconych wynagrodzeń mogą być zaliczone do kosztów w miesiącu, w którym wynagrodzenia związane z tymi składkami są należne, pod warunkiem, że składki zostaną opłacone w terminie zgodnym z właściwymi przepisami prawa (do 15. dnia miesiąca następującego po wypłacie wynagrodzeń). Przykładowo termin zapłaty składek za styczeń upływa co do zasady 15 marca. Jednak jeśli zostaną opłacone do 15 lutego, można je zaliczyć do kosztów podatkowych w styczniu, na zasadzie memoriałowej. Przykład Pan Antoni wypłaca wynagrodzenia (na podstawie umów o pracę) do 10 dnia kolejnego miesiąca. Wynagrodzenia za styczeń 2021 wypłacił 6 lutego 2021 roku. Ujmie je w kosztach podatkowych za styczeń 2021, w kolumnie 12. Gdyby wypłacił je 14 lutego, czyli po terminie, musiałby ująć je w kosztach za luty. Koszty związane z prowadzeniem działalności we własnym mieszkaniu Jeśli prowadzisz działalność w swoim mieszkaniu, możesz odliczyć część wydatków związanych z mieszkaniem, na przykład czynsz, wodę czy energię. Powinieneś określić, jaka część lokalu jest wykorzystywana do prowadzenia działalności. Najczęściej wydziela się jeden pokój. Kosztem uzyskania przychodów będą wydatki przypadające proporcjonalnie na tę część, np. ¼. Wydatki te należy ewidencjonować PKPiR w kolumnie 13 „Pozostałe wydatki". Dowodem księgowym może być tutaj dowód wewnętrzny. Koszty związane z nieodliczonym podatkiem VAT Podatek VAT naliczony może być kosztem uzyskania przychodu i ujmowany w PKPiR: jeśli jesteś zwolniony z podatku VAT lub nabyłeś towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych z podatku - w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług przysługuje ci obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług Przykład Pani Joanna prowadzi sklep odzieżowy i jest zwolniona z podatku VAT. W 2020 roku. kupiła 6 regałów, na które otrzymała fakturę zakupową o wartości 6000 zł brutto. Podatek wynikający z tej faktury może zostać wliczony do kosztów uzyskania przychodów (kolumna 10 PKPiR), ponieważ Pani Joanna nie jest czynnym podatnikiem VAT, nie będzie miała możliwości jego odliczenia w tej części, w której zgodnie z przepisami o VAT podatnikowi przy zakupach nie przysługuje prawo do odliczenia VAT – jeżeli podatek naliczony nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Przykład Pan Bartosz prowadzi mobilną firmę szkoleniową. Usługi świadczy poza miejscem zamieszkania, co wiąże się z korzystaniem z usług hotelowych, za które każdorazowo otrzymuje fakturę Vat. Pan Bartosz nie może odliczyć podatku od zakupu takich usług, może natomiast zaliczyć cały poniesiony wydatek do kosztów uzyskania przychodów i ująć go w PKPiR. Jeśli VAT jest dla ciebie kosztem uzyskania przychodu, do PKPiR wpisujesz jako koszt kwotę brutto z faktury. Spis z natury na dzień rozpoczęcia działalności Jeśli zakładasz firmę, musisz sporządzić spis z natury na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej i ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Dotyczy to również przedsiębiorców będących wspólnikami spółek. Masz obowiązek przygotowania spisu z natury: na dzień 1 stycznia (chyba, że został przygotowany na koniec roku) na koniec każdego roku podatkowego na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego w razie zmiany wspólnika przy zmianie proporcji udziałów wspólników na dzień likwidacji działalności w razie utraty w ciągu roku podatkowego prawa do zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym. Spis z natury na dzień rozpoczęcia działalności obejmuje wszystkie rzeczy kupione przed założeniem firmy, czyli towary handlowe, materiały i surowce podstawowe, pomocnicze, półwyroby, a także braki i odpady użytkowe. Nie obejmuje natomiast składników stanowiących majątek firmy, środków trwałych czy też wyposażenia, takich jak komputery, meble czy samochody. Jeżeli nie masz żadnych składników, które trzeba ująć w spisie na dzień rozpoczęcia działalności, to i tak musisz przygotować zerowy spis z natury. Wpisujesz wówczas „0 zł" jako pierwszy wpis w księdze przychodów i rozchodów. Możesz przeprowadzać spis z natury dodatkowo w innych terminach niż te, które wynikają z przepisów. Pamiętaj jednak, że każdy dodatkowy spis z natury musisz uwzględnić w PKPiR. Przepisy nie zawierają wzoru spisu z natury. Można go sporządzić we własnym zakresie lub skorzystać z druków dostępnych na rynku. Musi zawierać takie dane, jak: nazwisko i imię właściciela zakładu (nazwę firmy) datę sporządzenia spisu numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury szczegółowe określenie towaru i innych składników objętych spisem jednostkę miary ilość stwierdzoną w czasie spisu cenę w złotych i groszach za jednostkę miary wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową łączną wartość spisu z natury klauzulę „Spis zakończono na pozycji..." podpisy osób sporządzających spis podpis właściciela firmy (wspólników). Roczne zamknięcie PKPiR i ustalenie dochodu Roczne podsumowanie księgi Po zakończeniu roku podatkowego zamykasz PKPiR, podsumowując poszczególne kwoty. Sumować kwoty w poszczególnych kolumnach możesz narastająco przez cały rok lub wyłącznie na koniec miesiąca. Najwygodniej (również dla celów obliczenia zaliczki na podatek dochodowy za dany miesiąc) stosować pierwszy sposób. Wartości wykazane na koniec grudnia są jednocześnie podsumowaniem przychodów i kosztów osiągniętych w trakcie całego roku. Sporządzenie spisu z natury Na 31 grudnia każdego roku musisz sporządzić spis z natury (remament), obejmujący: towary handlowe, materiały (surowce) podstawowe i pomocnicze, półwyroby, produkcję w toku, wyroby gotowe, braki i odpady. Spis z natury powinien obejmować również towary stanowiące twoją własność jako przedsiębiorcy, znajdujące się w dniu sporządzenia spisu poza twoim zakładem, a także towary obce znajdujące się w zakładzie. W spisie na koniec roku ujmujesz te składniki majątku, których zakup został zaewidencjonowany w trakcie roku podatkowego w kolumnie 10 PKPiR – „Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu", ale składniki te nie zostały sprzedane na dzień 31 grudnia. W spisie z natury nie ujmujesz wyposażenia i środków trwałych. Ważne! Spis z natury musisz sporządzić przed rozpoczęciem sprzedaży w nowym roku. Zgodnie z przepisami nie możesz rozpocząć sprzedaży w nowym roku, jeśli nie spiszesz stanu towarów na dzień zakończenia poprzedniego roku. Pamiętaj, że spisu z natury nie musisz przedstawiać w urzędzie skarbowym, a jedynie musisz dołączyć go do innych dokumentów księgowych firmy. Wycena spisu z natury Po dokonaniu spisu (ustaleniu stanu ilościowego) należy wycenić spisane składniki majątku. Masz na to 14 dni. Wartość spisu ujmij w ostatniej pozycji PKPiR (po podsumowaniu kolumn). Będzie to ostatni zapis w księdze podatkowej danego roku. materiały i towary handlowe wycenia się według cen zakupu lub nabycia (albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia) półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe i braki własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia odpady użytkowe, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania produkcję niezakończoną przy działalności usługowej i budowlanej wycenia się według kosztów wytworzenia (nie może to być wartość niższa od kosztów materiałów bezpośrednich zużytych do produkcji niezakończonej) produkcję zwierzęcą objętą spisem z natury wycenia się według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, z uwzględnieniem gatunku, grupy i wagi zwierząt. Uwaga! Wartości materiałów i towarów handlowych według cen zakupu można podwyższyć o wskaźnik kosztów ubocznych zakupu (na przykład transportu, załadunku czy ubezpieczenia). W tym celu ustala się procentowy wskaźnik kosztów ubocznych zakupu (kolumna 11 PKPiR) w stosunku do ogólnej wartości zakupu (kolumna 10 PKPiR). Jednostkową cenę zakupu podwyższa się o wskaźnik. Przedsiębiorcy, którzy są czynnymi podatnikami VAT, wyceniają towary, od których przysługiwało prawo odliczenia VAT, według cen netto. W pozostałych przypadkach wyceny należy dokonać zgodnie z wartością brutto. Towary obce znajdujące się w zakładzie nie podlegają wycenie. Wystarczające jest ilościowe ich ujęcie w spisie towarów z podaniem, czyją stanowią własność. Ujęcie remanentu w księdze Wartość spisu ujmij w ostatniej pozycji PKPiR (po podsumowaniu kolumn). Będzie to ostatni zapis w księdze podatkowej danego roku. W praktyce przyjęło się ujmowanie spisu z natury w księdze w kolumnie 10 „Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu". Spis z natury można wpisać do ewidencji według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli zostało sporządzone odrębne szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie to powinno być przechowywane łącznie z księgą. Jeśli nie masz na stanie towarów handlowych, a wartość remanentu wynosi 0 zł, również powinna zostać ona wpisana do księgi. Spis z natury sporządzony na koniec roku podlega również ujęciu w PKPiR jako pierwsza pozycja w księdze następnego roku. Ustalenie dochodu Ustal dochód, odejmując od przychodu (kolumna 9 PKPiR) koszty jego uzyskania. By ustalić koszty uzyskania przychodów: weź wartości spisu z natury na początek roku podatkowego, dodaj wartość zakupu towarów handlowych i materiałów (kolumna 10 i 11 PKPiR), odejmij wartość spisu z natury na koniec roku podatkowego, dodaj wartość pozostałych wydatków (kolumna 14 PKPiR). Tak wyliczony dochód jest przenoszony do zeznania rocznego. Przykład Pan Józef prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W poszczególnych kolumnach PKPiR wykazał: przychód (kolumna 9) – 585 000 zł spis z natury na 1stycznia 2020 - 50 000 zł wydatki na zakup towarów handlowych i materiałów (kolumna 10) - 200 000 zł koszty uboczne zakupu (kolumna 11) -5 000 zł wartość spisu z natury na koniec roku - 70 000 zł pozostałe wydatki (kolumna 14) - 100 000 zł. Koszty uzyskania przychodów wyniosły: 50 000 zł (spis z natury na początek roku) + 200 000 zł (zakupy) + 5 000 zł (koszty uboczne zakupu) - 70 000 zł (spisu z natury na koniec roku) + 100 000 zł (pozostałe wydatki) = 285 000 zł Dochód za rok 2020 wynosił: 300 000 zł (585 000 zł - 285 000 zł) Jak przejść z ksiąg rachunkowych na PKPiR Możesz zrezygnować z prowadzenia ksiąg rachunkowych i przejść w danym roku na PKPiR, jeśli: prowadzisz działalność gospodarczą indywidualnie, w formie spółki cywilnej osób fizycznych, w formie spółki jawnej osób fizycznych, w formie spółki partnerskiej, w formie spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku i twoje przychody za poprzedni rok spadły poniżej progu 2 mln euro. Nie musisz informować urzędu skarbowego o rezygnacji z ksiąg rachunkowych, ani o wyborze PKPiR. Przykład Pan Stanisław prowadził w 2020 roku księgi rachunkowe. W 2021 roku przeszedł jednak na podatkową księgę przychodów i rozchodów, ponieważ w 2020 roku osiągnął 1,8 mln euro przychodu. Nie musi informować urzędu skarbowego o rezygnacji z ksiąg rachunkowych, ani o wyborze PKPiR. Nawet jeśli twoje przychody za poprzedni rok nie przekroczyły 2 mln euro, możesz nadal – dobrowolnie - prowadzić księgi rachunkowe. O dobrowolnym prowadzeniu ksiąg rachunkowych informujesz urząd skarbowy przed rozpoczęciem roku obrotowego. Uwaga! Spółki kapitałowe, na przykład spółka akcyjna czy spółka z nie mogą zrezygnować z prowadzenia ksiąg rachunkowych. Jeżeli rezygnujesz z ksiąg rachunkowych powinieneś między innymi zamknąć księgi na koniec roku i uzgodnić salda oraz sporządzić sprawozdanie finansowe. Musisz też sporządzić spis z natury wszystkich towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów. Wartość wynikającą ze spisu z natury wprowadź do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Jeśli prowadzisz działalność w formie spółki jawnej osób fizycznych lub w formie spółki partnerskiej, kierownik jednostki (na przykład wspólnik) powinien także złożyć w Krajowym Rejestrze Sądowym oświadczenie o braku obowiązku sporządzania i złożenia rocznego sprawozdania finansowego. Należy to zrobić w ciągu 6 miesięcy od dnia bilansowego, czyli do 30 czerwca następnego roku, jeżeli rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Przeczytaj jak złożyć oświadczenie o braku obowiązku sporządzenia i złożenia rocznego sprawozdania finansowego. Jak przejść z PKPiR na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych Przejście na ryczałt oznacza zmianę formy ewidencji. Nie będziesz już prowadzić podatkowej księgi przychów i rozchodów, tylko ewidencję przychodów, w której nie uwzględniasz kosztów uzyskania przychodów. Przeczytaj, na czym polega ewidencja przychodów. Nie masz obowiązku zgłaszać prowadzenia ewidencji przychodów w urzędzie skarbowym. Możesz przejść na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, jeśli: w poprzednim roku twoje przychody z samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej nie przekroczyły równowartości 2 mln euro (w roku 2022 to jest 9 188 200 zł) twoja działalność nie należy do kategorii wyłączonych z możliwości płacenia ryczałtu. Sprawdź, kiedy nie możesz stosować ryczałtu Ważne! Nie możesz zmienić formy opodatkowania w trakcie roku podatkowego Musisz zgłosić naczelnikowi urzędu skarbowego wybór ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągniesz pierwszy przychód w roku podatkowym. Jeśli prowadzisz działalność gospodarczą w formie spółki, oświadczenie o wyborze ryczałtu składają wszyscy wspólnicy naczelnikom urzędów skarbowych właściwych według miejsca zamieszkania każdego ze wspólników. Przeczytaj: jak złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych więcej o ryczałcie ewidencjonowanym. Przed zmianą formy opodatkowania, zamknij podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz dokonaj spisu z natury wszystkich towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów. Ustal dochód i wynikający z niego podatek. Każdy przedsiębiorca ma obowiązek ewidencjonowania operacji gospodarczych swojej firmy. Jednak to, w jaki sposób będą one rejestrowane, zależy w dużej mierze od formy prawnej prowadzonej działalności oraz osiąganego rocznego przychodu. Podatnicy mogą prowadzić działalność za pomocą księgowości uproszczonej (KPiR, ryczałt) bądź pełnej. Jednakże są sytuacje, w których przedsiębiorca jest zobowiązany do przejścia z uproszczonej na pełną księgowość. Sprawdź, kiedy pełna księgowość staje się obowiązkowa dla może skorzystać z uproszczonej księgowości?Uproszczona księgowość jest przeznaczona dla osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, których przychód z poprzedniego roku nie przekroczył równowartości kwoty 2 000 000 euro w walucie polskiej. Mała księgowość różni się od pełnej księgowości tym, że wymaga prowadzenia zdecydowanie mniej szczegółowej ewidencji. Przedsiębiorca musi jedynie - co do zasady - prowadzić: ewidencję środków trwałych,ewidencję przebiegu pojazdu,rejestr VAT sprzedaży i zakupów - w przypadku czynnych podatników VAT,księgę przychodów i rozchodów - w przypadku opodatkowania skalą podatkową czy podatkiem liniowym,ewidencję przychodów - w przypadku opodatkowania ryczałtem od przychodów przedsiębiorca prowadzący uproszczoną księgowość może skorzystać z jednej z trzech form opodatkowania:księga przychodów i rozchodów – przedsiębiorca ma do wyboru dwie formy opodatkowania: zasady ogólne - 17% lub 32% (jeśli przekroczona zostanie kwota 85 528 zł) bądź podatek liniowy - 19%. Podatek płacony jest od osiągniętych dochodów. Przy czym dochód rozumiany jest tu jako przychód pomniejszony o koszty. Ponadto jeśli podatek nie wyjdzie do zapłaty, przedsiębiorca nie ma obowiązku nigdzie tego od przychodów ewidencjonowanych - polega na opłacaniu określonej stawki podatku, która jest zależna od rodzaju wykonywanej działalności gospodarczej. Podatek obliczany jest wyłącznie od przychodu. Dzieje się tak, ponieważ przy wyborze tej formy opodatkowania przedsiębiorca nie może pomniejszyć kwoty zaliczki o koszty związane z działalnością, a jedynie o składkę zdrowotną (7,75%) i składkę społeczną. Dodatkowo należy pamiętać, że aby móc korzystać z tej formy opodatkowania podatnik nie może przekroczyć limitu 2 000 000 euro obrotów za rok podatkowa - z tej formy opodatkowania może korzystać nieliczna grupa przedsiębiorców. Polega ona na odprowadzaniu do urzędu skarbowego podatku w określonej kwocie. Przy czym kwota ta z góry określona jest przez naczelnika właściwego US, pod który podatnik podlega. Kwotę podatku oblicza się na podstawie kilku czynników. Wśród nich znajduje się zakres prowadzonej działalności gospodarczej, liczba zatrudnionych pracowników oraz liczba mieszkańców w miejscowości, w której dana działalność gospodarcza jest księgowość - kiedy należy zrezygnować z uproszczonej księgowości?Na pełne księgi będą musieli przejść przedsiębiorcy, którzy do tej pory prowadzili uproszczoną księgowość, a zdecydowali się na przekształcenie swojej działalności w spółkę kapitałową prawa handlowego (spółki akcyjne i z ograniczoną odpowiedzialnością) lub w spółkę osobową prawa handlowego (spółki komandytowe i komandytowo-akcyjne), przy tych rodzajach działalności występuje bowiem obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. Ponadto do prowadzenia pełnej księgowości zobowiązani są przedsiębiorcy, których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych przekroczyły równowartość 2 mln euro w przeliczeniu na złotówki po kursie średnim ogłoszonym przez NBP na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok, za który zacznie obowiązywać pełna w roku 2020 przychodów wynosi zł., tj. 2 000 000 euro × 4,3734 zł/euro (kurs średni NBP z 1 października 2019 r. - tabela nr 190/A/NBP/2019). Limit przychodów w roku 2021 wynosi 9 030 600 zł zł, tj. 2 000 000 euro × 4,5153 zł/euro (kurs średni NBP z 1 października 2020 r. - tabela nr 192/A/NBP/2020).Reasumując, przedsiębiorca, który prowadził uproszczoną księgowość, lecz przekroczył wyżej wymieniony limit w roku poprzednim bądź prowadzi lub będzie prowadził wyżej wymienioną spółkę, jest zobligowany do prowadzenia księgowości w oparciu o pełne księgi. Skutkuje to zwiększeniem obowiązków w stosunku do ewidencjonowania operacji gospodarczych firmy. Przedsiębiorca będzie zobowiązany do ujmowania wszystkich operacji gospodarczych, czyli do prowadzenia tak zwanych ksiąg rachunkowych, w których skład wchodzą:dzienniki,księga główna,księgi pomocnicze,zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych,wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz).Ponadto przedsiębiorca będzie miał również obowiązek sporządzania sprawozdań finansowych, w których skład wchodzi: bilans, rachunek zysków i strat, informacja wprowadzająca do sprawozdania, a także dodatkowe informacje i objaśnienia.

przejście na książkę przychodów i rozchodów