prośba o wcześniejsze wyjście z pracy

Na podstawie art. 150 § 5 k.p. uprzejmie proszę o objęcie mnie ruchomym czasem pracy, w którym: będę rozpoczynał (a) pracę w godzinach 7.30-9.00, a kończył (a) w godzinach 15.30-17.00 w dniach, które są dla mnie dniami pracy; w żadnym dniu praca nie będzie trwała dłużej niż 8 godzin; zachowane będą odpoczynki dobowy i Samowolne wyjście z pracy podczas 15-minutowej przerwy może być podstawą dyscyplinarki. Dziś czas na omówkę orzeczenia, które może się wydawać nieco szokujące. Pytanie na dziś: pracownik ma prawo wyjść z pracy podczas 15-minutowej przerwy wynikającej z kodeksu pracy — pójść do sklepu po bułki, czy po prostu rozprostować O drodze z pracy do domu można natomiast mówić w sytuacji, gdy będzie miało miejsce wcześniejsze wyjście z pracy z zamiarem załatwienia sprawy prywatnej, ale bez powrotu do pracy. Przerwa w drodze do domu może być w tym przypadku potraktowana jako „życiowo uzasadniona” (załatwianie spraw osobistych, rodzinnych, zdrowotnych itp.). (odpowiedzi: 1) Witam Umowa o pracę ,czas nieokreślony, etat 12 h tygodniowo , pracodawca 1500 osób zatrudnionych Mam pytanie odnośnie czasu pracy . Mam § Przerwa a wcześniejsze wyjście z pracy (odpowiedzi: 1) Witam. Jestem pracownikiem hali zatrudnionym w pełnym wymiarze na umowę o pracę w jednym z dużych marketów. Odpracowanie wyjść prywatnych. Za okres, kiedy jesteśmy na przepustce i wynika to z ustawowego obowiązku stawienia się w sądzie lub prokuraturze, nie dostaniemy wynagrodzenia – chyba że pracodawca zadecyduje inaczej. Możemy – ale nie musimy – umówić się z pracodawcą, że nieobecności w pracy odpracujemy w późniejszym terminie. nonton film home alone 2 sub indo. Czas pracy Zwolnienie z pracy na rozprawę w sądzie Indywidualne porady prawne Adam Dąbrowski • Opublikowane: 2007-06-05 Pracownik dostał wezwanie do stawienia się w sądzie na sprawie alimentacyjnej jako pozwany. Sprawa sądowa wyznaczona jest oczywiście w dzień roboczy, w godzinach pracy pracownika. Kadrowa z zakładzie pracy poinformowała, że nie należy się z tego tytułu zwolnienie od wykonywania pracy ponieważ jest stroną na rozprawie a nie świadkiem. Za bardzo nie rozumiem takiego tłumaczenia, a czytając rozporządzenie w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy nic takiego nie znalazłam. Czy jakieś przepisy precyzują tę kwestię? Czy stanowisko kadrowej jest słuszne? Masz podobny problem? Kliknij tutaj i zadaj pytanie. Zgodnie z § 3 rozporządzenia MPiPS z dnia 15 maja 1996r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy, Dz. U. Nr 60, - Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są: 1) zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy, 2) decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych - w razie odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami, 3) oświadczenie pracownika - w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza, 4) imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie, 5) oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny. W świetle par. 6 cyt. rozporządzenia, pracodawca ma obowiązek wezwanego pracownika do sądu zwolnić od pracy na czas niezbędny do udziału w danym postępowaniu sądowym. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Indywidualne porady prawne Rekomendowane odpowiedzi Gość motylek Zgłoś Udostępnij Mam pytanie jak rozwiązujecie kwestię wcześniejszego wyjścia pracownika z pracy, czy musi te godziny odpracować, czy tylko wpisujecie w ewidencji czasu pracy np. 6 godz. pracy a sprawa jest dokumentowana pisemnie, jeżeli tak to w jaki sposób Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość Jolmira Zgłoś Udostępnij U mnie trzeba to odpracowaća gdy nie ma takiej mozliwości potrąca się te godz z pensji po jakimś czasieW każdym razie pracownik na piśmie zwraca sie z prośba o pozwolenie na wcześniejsze wyjscie Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość motylek Zgłoś Udostępnij Podnoszę jeszcze raz ten temat. W sobotę wiele osób nie zągladało tutaj Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość mm Zgłoś Udostępnij U mnie w firmie wyjścia prywatne w godzinach pracy, odnotowane są w książce wyjść. Godziny są odpracowywane. mam w regulaminie pracy odpowiedni zapis ws wyjść prywatnych. Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach 11 miesięcy temu... Gość Magdalena Zgłoś Udostępnij Czy pracodawca powinien wyrazić zgodę na wcześniejsze wyjście pracownika z pracy, czy poprostu przyjąć do wiadomości, że pracowniki wychodzi, bo musi? Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość em Zgłoś Udostępnij Oczywiście że pracodawca winien wyrazic zgodę , bez zgody pracodawcy jest to samowolne opuszczenie stanowiska pracy co moz e byc pzryczyna rozwiazania umowy w trybie art. 52 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach 3 miesiące temu... Gość prezes Zgłoś Udostępnij ja tam wychodze kiedy mam ochotę i nikt mi nie podskoczy he Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość Just Zgłoś Udostępnij może i nie podskoczy, ale żebyś wiedział co się dzieje w Twojej firmie jak Cie nie ma, ha ha pozdrawiam Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Użytkownik LEX Kadry zadał pytanie: Czy za brak godzin nieprzepracowanych w przyjętym okresie rozliczeniowym, pracodawca może potrącić wynagrodzenie? Pracujemy w podstawowym systemie czasu pracy od poniedziałku do piątku. Wszystkie soboty są wolne. Okres rozliczeniowy wynosi 2 m-ce. Pracujemy według tzw. ruchomego czasu pracy tj. pomiędzy godz. a w trakcie, którego pracownicy są zobowiązani do przepracowania dobowej 8-godzinnej normy czasu pracy. Pracodawca wprowadził rejestrację czasu pracy poprzez elektroniczne czytniki. Pracodawca wprowadził możliwość niedoborów czasu pracy do 1 godziny w całym okresie rozliczeniowym. Natomiast niedomiar godzin czasu pracy ponad 1 godzinę traktowany jest jako nieobecność nieusprawiedliwiona. Za nieobecność pracodawca potrąca wynagrodzenie po zakończonym okresie takie zapisy są dopuszczalne w Regulaminie Pracy? Czy po zakończonym okresie rozliczeniowym pracownik może na ten niedomiar nieprzepracowanych godzin wziąć już po fakcie urlop wypoczynkowy w godzinach po to, żeby pracodawca nie potrącał wynagrodzenia za brak godzin jakie w danym okresie rozliczeniowym należało przepracować? Odpowiedź: Pracodawca ma prawo potrącić wynagrodzenie w przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy. Nie ma też przeciwwskazań, by taki zapis zawrzeć w regulaminie pracy. Pracownikowi można udzielić urlopu w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy jedynie w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w dniu, na który ma być udzielony urlop. Czytaj też: PPK – jak będzie można wykorzystać zgromadzone środki? > Uzasadnienie: Zgodnie z art. 80 ustawy z r. - Kodeks pracy - dalej Wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Ponieważ powszechne regulacje nie gwarantują prawa do wynagrodzenia, w sytuacji niewypracowania wymiaru z przyczyny dotyczącej pracownika, brak jest podstaw do wypłaty wynagrodzenia za czas, w którym nie świadczy się pracy. Nie ma też przeciwwskazań, by zapis taki zawrzeć w regulaminie pracy. Zgodnie z art. 104(1) § 1 regulamin pracy powinien zawierać zapisy o organizacji pracy, warunkach przebywania na terenie zakładu pracy w czasie pracy i po jej zakończeniu, a także przyjęty u danego pracodawcy sposób potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy. Sprawdź w LEX: Czy trzeba uzyskać zgodę pracownika na wykorzystanie jego wizerunku, żeby przygotować przepustkę? Zgodnie zaś z art. 154(2) § 4 udzielenie pracownikowi urlopu w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy jest dopuszczalne jedynie w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w dniu, na który ma być udzielony urlop. Nie jest możliwe więc wykorzystanie urlopu w wymiarze godzinowym w sytuacji, gdy nie mamy do czynienia z sytuacją opisaną w art. 154(2) § 4 Ponadto, zgodnie z art. 163 § 1 urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów ustala pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. Więcej przydatnych materiałów znajdziesz w LEX Kadry: Czy przedsiębiorca zatrudniający pracownika musi dokonać wpisu do rejestru przechowawców akt pracowniczych? > Czy urlop ojcowski musi być wykorzystany w całości przed ukończeniem przez dziecko 2 roku życia? > Czy matka może nadal pobierać zasiłek pielęgnacyjny na dziecko, które skończyło 18 lat? > Nie masz dostępu do tych materiałów? Sprawdź, jak go uzyskać > ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji. Potrzebujesz zerwać się z pracy bo masz do załatwienia prywatny interes? Masz do tego prawo, pod warunkiem, że pracodawca wyrazi zgodę, a taką nieobecność trzeba odpracować. Można odrobić to jednorazowo lub na tak zwane sierpniu 2013 roku weszła w życie nowela przepisów prawa pracy, dzięki czemu uregulowana została kwestia odpracowania prywatnego wyjścia w czasie pracy. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 151 par. 21 odrabianie nieobecności nie musi wiązać się koniecznością wypłacania dodatkowego wynagrodzenia za nadgodziny. Pod warunkiem, że pracodawca zadba o to, aby pracownik miał zapewniony 11-godzinny odpoczynek. Znaczy to, że czas pracy w ciągu doby nie może przekroczyć 13 godzin (art. 132 W przeciwnym razie, bez względu na fakt, że pracownik odpracowuje swoje prywatne wyjście, za pracę po godzinach będzie należało się dodatkowe 1 Pracownik kilkakrotnie wnioskował do pracodawcy o pozwolenie na załatwienie prywatnych spraw w godzinach pracy. W związku z tym musi odpracować łącznie 7 godzin. Biorąc pod uwagę, że obowiązuje go 8 godzinny dzień pracy, pracownik nie będzie mógł odpracować nieobecności jednorazowo. Z punktu widzenia Kodeksu pracy musi zostać zachowane prawo do ciągłego, 11-godzinnego odpoczynku, dlatego w tym przypadku w ciągu doby maksymalnie można odpracować 5 godzin. Z kolei, gdyby ten sam pracownik pracował w systemie 12 godzinnym, wówczas na dobę mógłby odpracować maksymalnie 1 godzinę. *Wniosek i zgoda pracodawcy *Wniosek do pracodawcy w sprawie prywatnego wyjścia z pracy powinien mieć formę pisemną, mimo że nie nakazują tego bezpośrednio przepisy. Warto jednak zaznaczyć, że zdaniem specjalistów takie rozwiązanie stanowi dokument rzeczowy, chociażby w kwestii formalnej dotyczącej odpracowania tego typu nieobecności. W przypadku braku wyżej wymienionego dokumentu, nie ma jasnego potwierdzenie, że praca po godzinach to właśnie odrabianie prywatnego 2 Nie gwarantują tego przepisy, dlatego to pracodawca powinien zadbać, aby na podstawie wewnętrznych przepisów wprowadzić obowiązek pisemnych wniosków w sprawie prywatnego wyjścia w godzinach pracy. W przypadku dużych zakładów, które zatrudniają więcej niż 20 pracowników należy to zrobić w regulaminie pracy. Natomiast mniejsze firmy powinny zamieścić odpowiedni zapis dotyczący prywatnych wyjść w dokumencie: informacja dla ważne, pracownik nie musi podawać dokładnego powodu wyjścia z pracy. Zakładając sytuację, że powodem chwilowego zwolnienia jest wizyta u lekarza, nie ma obowiązku o tym fakcie informować pracodawcy. Wystarczy, że we wniosku wskaże przyczynę - z powodu spraw wyjścia prywatnego powinno nastąpić jeszcze w tym samym miesiącu, w który miało miejsce wyjście z pracy w celach prywatnych.*Wezwanie na świadka *Są jednak szczególne przypadki, w których pracodawca musi zgodzić się na prywatne wyjście pracownika w godzinach pracy. Mowa tutaj o sprawach urzędowych, na przykład - wezwanie do urzędu, sądu, prokuratury czy policji. Taki obowiązek wynika z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie sposobu usprawiedliwienia nieobecności w pracy oraz udzielenia pracownikom zwolnienia od można jednak do pracy po prostu nie przyjść. Pracownik musi uprzedzić pracodawcę o tym, że nie będzie go w pracy ponieważ został wezwany na świadka do sądu. Potwierdzeniem takiej nieobecności jest zaświadczenie - wezwanie na ważne nieobecność jest usprawiedliwiona i nie wymaga odpracowania. Pracownik w pełni zachowuje prawo do wynagrodzenia. Inaczej jednak jest w przypadku postępowania sądowego. W takich okolicznościach pracownik otrzyma pensję adekwatnie pomniejszoną o kwotę za czas nieobecności w pracy. Wówczas zakład pracy musi wystawić zaświadczenie o wartości potrąconej dniówki. Na jego podstawie sąd wypłaci rekompensatę za utraconą część pensji nawet, gdy wezwany stawił się na rozprawie, ale nie został jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści. Rz: W jaki sposób pracownik może usprawiedliwić nagłą potrzebę opuszczenia biura czy fabryki? Patrycja Zawirska: Przede wszystkim przysługuje mu prawo do skorzystania z urlopu na żądanie. Pracodawca jest zasadniczo zobowiązany udzielić takiego wolnego w terminie wskazanym przez zatrudnionego, na maksymalnie 4 dni w roku kalendarzowym. W tym celu podwładny powinien złożyć wniosek najpóźniej w dniu nieobecności. W przepisach zakładowych można uregulować, że potrzebę skorzystania z takiego urlopu trzeba zgłosić przed harmonogramowym czasem rozpoczęcia pracy w danym dniu. Etatowiec nie musi podawać jego przyczyn. Ponieważ takiego urlopu co do zasady udziela się na cały dzień, nie umożliwi on zatrudnionemu opuszczenia pracy tylko na kilka godzin. Sposobem na to jest natomiast tzw. wyjście prywatne pracownika, czyli okazjonalne, przejściowe zwolnienie w celu załatwienia spraw osobistych, o którym mówi stosunkowo nowy art. 151 § 21 To wolne nie pomniejsza puli urlopowej, lecz zatrudniony będzie musiał odpracować nieobecność. Co istotne, powinien złożyć wniosek o zwolnienie na piśmie. Decyzja szefa powinna przede wszystkim zależeć od oceny, czy przez nieobecność etatowca zagrożony będzie interes firmy. Komu i kiedy wolno udzielić urlopu na część dnia pracy? Zasadą jest, że urlopu udziela się na pełne dni. Pierwszy wyjątek to sytuacja, gdy pozostała do wykorzystania pula wolnego jest niższa niż dobowy wymiar czasu pracy etatowca w danym dniu. Przykładowo, jeśli zatrudnionemu w równoważnym systemie pozostało do wykorzystania 6 godzin urlopu, a konkretnego dnia miał przepracować 8 godzin. Kolejnym wyjątkiem, choć niedotyczącym wprost uprawnień urlopowych, jest zwolnienie w celu sprawowania opieki nad dzieckiem w wieku do 14 lat. Przysługuje ono w rocznym wymiarze 16 godzin albo 2 dni. O sposobie wykorzystania zwolnienia w roku kalendarzowym decyduje zatrudniony w pierwszym wniosku o jego udzielenie w tym roku. Czy i jakie zasady muszą obowiązywać w firmie, aby pracownik dostał zwolnienie na załatwienie prywatnych spraw? Zasadniczo decyzję w sprawie udzielenia zwolnienia w celu załatwienia spraw osobistych oraz zasady jego odpracowania określa pracodawca. Nie ma jednak przeciwwskazań, aby uczynić to w drodze porozumienia z zatrudnionym. Dobrą praktyką jest zdefinio- wanie takich zasad w aktach wewnątrzzakładowych, np. regulaminie pracy lub odpowiedniej polityce. Można tam określić procedurę wnioskowania o zwolnienie, wzór samego wniosku oraz zasady ustalania sposobu odpracowania wolnego. Co się dzieje, gdy do odpracowania tej krótkiej absencji nie dojdzie, bo np. pracownik choruje, a następnie traci posadę? Zasadą jest, że zwolnienie na zajęcie się sprawami osobistymi powinno być odpracowane i to w tym samym okresie rozliczeniowym (ewentualnie później – na wniosek pracownika). Jeżeli w wyjątkowej sytuacji nie będzie to możliwe, np. z powodu nagłego rozwiązania stosunku pracy, należy stosownie obniżyć wynagrodzenie zatrudnionego. Czy i kiedy szef zgodzi się na wolne bez odpracowania? Jest możliwa sytuacja, gdy pracodawca zgadza się zwolnić pracownika z części dnia pracy bez jednoczesnego obowiązku odpracowania. Powinno to odbyć się w formie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Takie ustępstwo zależy od decyzji i dobrej woli zatrudniającego. To rozwiązanie nie jest regulowane wprost przez przepisy i wynika raczej z praktyki. Trzeba więc ostrożnie postępować przy jego stosowaniu, np. decydować się na nie rzadko i nie udzielać zwolnienia tylko jednemu, wybranemu zatrudnionemu. ?

prośba o wcześniejsze wyjście z pracy